Voor liefhebbers van de Engelse psychedelische scene van de jaren ’70 klinkt de naam van James Lascelles wellicht bekend in de oren, maar ik stel me voor dat een overgroot deel van de muziekluisterende gemeenschap nooit van de man hoorde, al was hij ooit sessiemuzikant voor onder anderen Frank Zappa, Ginger Baker, Lee “Scratch” Perry, Van Morrison en Cockney Rebel, om slechts die namen te vernoemen.

Zelf was hij de drijvende kracht achter de Global Village Trucking Company, een gezelschap dat van lange jamsessies zijn handelsmerk maakte, als ze moesten optreden en eigenlijk liet het zich raden dat dat collectief geen lang leven beschoren zou zijn. Nochtans bleef Lascelles muziek maken met zijn kwartet, dat voor deze plaat zijn naam veranderde in Talking Spirits. Het avontuurlijke Gentse Zephyrus-label werd de thuishaven en organiseerde vorig najaar ook een luistersessie voor promotoren en organisatoren, met de bedoeling de plaat en in één moeite dus ook de band enige bekendheid te geven met het oog op concerten in 2023. Of dat echt gelukt is, kan ik niet inschatten, maar de voorbije weken heb ik een schier eindeloos aantal keren naar deze plaat geluisterd en vastgesteld dat je hier te maken hebt met een groep heel getalenteerde muzikanten die, door de wol geverfd als ze zijn, welhaast perfecte muziek weten te maken.

De composities -allemaal van de hand van Lascelles en bassist John Michael McKenzie- zitten op de grens tussen “wereldmuziek” en jazz en ze klinken stuk voor stuk bijzonder ingetogen. Voor uitbundige, wervelende stukken moet je hier niet aankloppen, maar de track “Grasslands”, waarin de Mongoolse band Anda Union opgezocht werd voor de vocale invulling, is er eentje waar je keer op keer weer met veel plezier naar luistert.

McKenzie en Lascelles gingen op pad om bevriende muzikanten deelachtig te maken aan hun composities en kwamen zo onder meer terecht bij Didier Malherbe (zie “Gong”).
John McKenzie en de andere bassist, Kuma Harada (zie “Snowy White”) zijn sinds de opname van de plaat allebei overleden en ik vermoed dat dat gevolgen zal hebben voor mogelijke live-concerten rond deze plaat, die overigens bijzonder goed overeind blijft via uw goede, oude stereoketen!

(Dani Heyvaert)